Het is zaterdag. Jeroen is aan de telefoon. We hebben het over de tentamenweek die maandag begint. We hebben het niet zo nauw genomen met de voorbereidingen van de tentamens en verwachten dan ook slechts een kleine kans op succes. Eigenlijk hebben we niet veel zin in de tentamenperiode. “Ok, ik wil best mijn tentamens skippen, maar dan wil ik wel iets anders doen en niet lusteloos op de bank liggen of zo”. “Goed dan gaan we ergens naar toe…, morgenochtend station Enschede, kaartje Antwerpen……?”, “OK!”.
Zo ontstaat een totaal spontaan reisje naar Antwerpen. Nadat we onze spullen in een Antwerpse jeugdherberg hebben gedropt, zetten we ons neer op een terras in de stad. Daar komt het idee naar boven om eens te kijken of AIESEC iets leuks te doen heeft. Na een aantal universiteitstelefonistes en wat andere medewerkers krijg ik een AIESEC-ster aan de lijn die mij vertelt dat AIESEC dit weekend een beleidsweekend buiten Antwerpen heeft en vanavond daarvan terug zal komen. Ze borrelen altijd in café “Oud Antwerpen”, dat in de studentenwijk ligt. ’s Avonds gaan Jeroen en ik hier uiteraard naar toe. “. Het blijkt een studentikoze kroeg aan de Stadswaag te zijn, te zien aan de borden van studentenclubs aan de muur. De barman, Maurice, weet heel goed wat AIESEC is. Hij is zelfs peetvader van AIESEC. Ook hangt er achterin de kroeg een lijst met daarin “Namens AIESEC : Bedankt peetvader!”. Jammer genoeg verschijnen er die avond geen AIESECers. Maar hoogstwaarschijnlijk zijn ze er morgen wel. De volgende avond komen we de kroeg weer binnen en de barman verwijst ons al direct door naar wat mensen die van het locale AIESEC comit� zijn. Het feest kan nu echt beginnen. We raken met de AIESECers aan de praat en praten over het comit�. Hoe we precies op het volgende onderwerp komen weet ik niet, maar iemand van AIESEC UFSIA vertelt ons dat er vroeger een meisje in het comit� heeft gezeten met rood haar. De andere LC leden konden het niet goed met haar vinden en echt knap was ze ook niet. Sterker nog: na verloop van tijd kreeg ze zelfs een bijnaam en werd ze het LC uitgewerkt. Niet erg netjes uiteraard, maar de bijnaam is blijven hangen. Burb: Big Ugly Red Bitch. Jeroen en ik vallen een beetje voor deze afkorting en besluiten om als naam van ons opgerichte dispuut (destijds werd deze naam gebruikt): Heerendispuut burb te gebruiken. Later besluiten we om de schrijfwijze met 1e kleine letter en daarna hoofdletters te schrijven. Jeroen vindt dit omdat dEUS ook altijd zo geschreven wordt, Robbert omdat het album aLCHEMY van dIRE sTRAITS ook zo geschreven wordt. Daarnaast is het anders dan anders. Na allerlei, door studentenverenigingen (economie, geneeskunde etc.) georganiseerde studentenfeesten, waarvan er een aantal in Surplus gehouden worden, keren we na een aantal dagen terug in Nederland. Met een naam: Heerendispuut bURB.
Bij terugkomst wordt deze naam zeer snel geaccepteerd door de anderen. Later wordt de naam toch nog gewijzigd. Uit een discussie volgt dat het woord dispuut een zekere, vooral externe, lading met zich mee brengt. Uiteindelijk wordt de naam gewijzigd in De Heeren van bURB. Dan rest er nog 1 vraag: waarom heeren met dubbel e. Simpel, dat staat beter.
Met Waardige Groet,
Namens de Heeren van bURB,
Dhr. ir. R. de Haas
Heer van het (H)eerste Uur